Ευχαριστώ

Αγαπημένοι μου,
είμαι τόσο ευτυχισμένη και συνάμα περήφανη που έστω και μερικοί, ή καλύτερα ελάχιστοι, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μου!Τι μπορεί να άλλαξε ή μάλλον να συνέβηκε από χτες μέχρι σήμερα;Πολλά...Επιτέλους χαμήλωσε η θερμοκρασία και έτσι βγάλαμε τα χειμερινά μας ρουχα που ήταν καταχωνιασμένα...τα δικά μου τουλάχιστον!Είναι Νοέμβριος, και η μόνη μας έννοια είναι τα περσινά μας ρούχα ή τα φετινά, πρόσφατα αγορασμένα, που ακόμα να βάλουμε...επιδείξουμε!
Το μόνο που χάλασε αυτή την "όμορφη" διαδικασία ήταν οι άφθονες, καταρρακτώδεις και ως ένα βαθμό ευεργετικές βροχές. Δε θέλω να αναφερθώ στα εκατοντάδες σπίτια και υποστατικά που πλημμύρισαν.Δύναμη για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Ας όψονται οι αίτιοι.Αυτό που με προβληματίζει είναι το εξής: όταν βρέχει, πλημμυρίζουν διάφορα για διάφορους λόγους, που δεν είναι η αρμοδιότητα και η ιδιότητα μου να σχολιάσω και ακούγονται παράπονα και φωνές . Όταν δε βρέχει ολοι παραπονιούνται για ξηρασία, ανομβρία, αποκοπές νερού κτλ. Τι πρέπει να κάνουμε τελοσπάντον;Ποιο είναι το επιθυμητό για όλους μας;Σιγουρα μια μέση λύση θα ήταν ιδανική.
Σε όλες τις περιπτώσεις της ζωής μας μια μέση λύση θα ήταν ιδανική. Πότε όμως δίνεται μια μέση λύση; Πότε αποφεύγουμε ακραίες συμπεριφορές για ένα συμβιβασμό; Ένα απλό παράδειγμα καιρικού φαινομένου βγάζει στην επιφάνεια τη ψυχολογία του μέσου Κύπριου. Από την άλλη, ζούμε για να αποφεύγουμε πάντα τις υπερβολες ή έχει νόημα να ζούμε και κάποιες φορές ακραία φαινόμενα για να πετύχουμε κάτι; Τι λέτε;

Καλή αρχή

Μη έχοντας κάτι πιο ενδιαφέρον να κάνω δημιούργησα ένα δικό μου blog, όπως έμαθα στην πορεία ότι ονομάζεται. Δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο σκοπό ή θέμα προς συζήτηση αλλά στην πορεία θα βρούμε. Κάτι που μας προβληματίζει, μας κάνει χαρούμενους, λυπημένους ή οτιδήποτε άλλο, έχω τη διάθεση να το μοιραστώ μαζί σας. Πολλά είναι τα πράγματα που δε μας αρέσουν, που μας κάνουν να γελάμε, να κλαίμε, να σκεφτόμαστε...Όλα αυτά μαζί κάνουν τη ζωή! Τη ζωή που δεν πρέπει να προσπαθούμε να αλλάξουμε αλλά να απολαύσουμε ως το τελευταίο λεπτό! Κάθε μέρα είναι διαφορετική, το ίδιο και κάθε άνθρωπος, και ως τέτοιος πρέπει να αντιμετωπίζεται!Ως πριν λίγο καιρό χαλούσα τη διάθεση μου για ανθρώπους και για πράγματα τα οποία δεν αλλάζουν! Το κατάλαβα λίγο αργά, στην πορεία...Δεν μπορούμε να κάνουμε το κάθετι ή τον καθένα όπως θέλουμε εμείς.Ο καθένας ας ζει όπως θέλει και ας αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεων του. Μην αναλώνετε ενέργεια στο να αλλάξετε κάτι, γιατί ίσως είναι μάταιο! Ευχαριστούμε το Θεό, για ότι απλόχερα και με πολλή αγάπη μας προσφέρει και δεν έχουμε ως στόχο να κρίνουμε ή μάλλον να επικρίνουμε, τους υπόλοιπους.